بازگشت
چرا پاکستان از بدو پیدایش با حکومت ها و مردم افغانستان خصومت میورزد
محمد همایون سرخابی محمد همایون سرخابی

لندن 12 ماه اکتوبر2011

 

                         

 

تاریخ سیاسی کشور ما گواه روشن این حقیقت تلخ است که ، دشمنی آشکار و مداخلات ویران گرانه حکومت پاکستان در امور داخلی افغانستان نتیجه منطقی سیاست های نادرست زمام داران   جاه طلب و خود خواه اسبق افغانستان میباشد .                                                                 

زیرا رهبران مغرور و خود کام  افغان حین پیدایش و ظهور کشوری به نام پاکستان ، خلاف همه موازین قبول شده روابط حسن همجواری و همسایگی نیک از تعصب ، تنگ نظری و دشمنی مطلقه کار گرفته ، نتنها به نبرد های خونین ، مبارزان پاکستانی از یوغ استعمار بریتانیا کبیر احترام نگذاشتند ، بل با موضعگیری های خصمانه و صف آرایی های کینه توزانه از شناسایی و حتی عضویت آن کشور نو بنیاد در سازمان ملل متحد نیز طور علنی و آشکار مخالفت ورزیده ، تخم دشمنی ،  نفاق و شرارت میان مردمان و حکومت های این دو کشور مسلمان و همسایه را برای همیش جاودانه ساختند .                                                                                      

همه بخاطر دارند صدای دهل دلخراش ( داپشتونستان زمونژ ) از سوی حکومت افغانستان ، برای مدت نیم قرن گوش مردمان هر دو کشور را کر کرد ، ولی این شعار های کاذب کودکانه جز آسیب های فراوان و زیان های جبران ناپذیر برای مردم و کشور ما نتایج مطلوب و مثبتی ببار نیاورد . با درد و دریغ همین اکنون نیز عده کثیری از مشتاقان و ادامه دهنده گان همان سیاست های ناکام گذشته از احساسات کار گرفته و منافع ملی کشور را فدای خواست های جاه طلبانه قومی و قبیله ای خویش مینمایند و مذبوحانه تلاش دارند تا مردم مظلوم کشور را برای همیش در باتلاق جنگ های فرسایشی ، بد بختی های نافرجام  و سیاه روزی های مستدام نگهدارند .          

باید اعتراف نمود که رهبران در کمین نشسته زیرک پاکستان که در ضراب خانه انگلستان به دقت درس سیاست آموخته و تربیت دیده اند ، در این نبرد سیاسی نیم قرن نتنها گوی سبقت را از رهبران جاه طلب کشور ما ربودند ، بل با ریختن خون ملیون ها افغان و ویرانی همه زیر ساخت های اقتصادی ، فرهنگی و نظامی ، ملیون ها دلار را نیز از این نبرد سیاسی بدست آورده و پاکستان را به نخستین کشور اسلامی دارنده سلاح اتمی مبدل کردند .                                     

سیاستمداران خردمند پنجابی و سندی با ژرف نگری کامل از ساختار سنت های خشک و رایج بدوی ساکنان قبایل خط جهنمی دیورند که  تا همین اکنون زندگی خویش را با اشاره ها و علامات قوم و زبان خلاصه میکنند و غیر از حدود باور های قبایلی خویش به هیچ چیز دیگری باور ندارند ، بی شرمانه سوی استفاده نموده و گوهر مطلوب خویش را بدست آوردند .                     

زیرا آنها خوب میدانند که عقل انسان های بدوی در همان حدود و ثغور عصر بدویت به سختی گیر مانده قدرت برون رفت و آگاهی از مدنیت در وجود شان خشکیده و نمیتوانند روابط متقابل بشری را به شیوه انسانی و منطقی آن دریابند و خویشتن را از قید اسارت جهل و ظلمت بدویت رها سازند و هر عملی را که خلاف سنت های خشکیده بدوی و باور های مذهبی شان باشد تکفیر میکنند ، عامل آن را سر میبرند ، سنگسار میکنند و مال شان را غنیمت می شمارند ، زیرا جولانگاه فکری آنها از گام های مواشی شان فراتر نمیرود .                                                

حوادث دلخراش سه دهه اخیر در کشور جنگ زده ما ثابت نمود که چگونه حکومت پاکستان به دستور کشور های غربی با استفاده از این فضای اسفبار بدوی زمینه رشد و پویایی ملا و طالب و بنیاد گرایی لجام گسیخته مذهبی را به شکل قهر آمیز و خطرناک آن در این منطقه جهان مساعد ساخته و پهنه گسترش بستر باداران سود جوی غربی خویش را در افغانستان به ساده گی مساعد نمودند .                                                                                                                 

تعیین حق خود ارادیت مردمان مظلوم پشتون و بلوچ پاکستان متعلق به خود مردم آن سرزمین است نه حکومت و مردم افغانستان . اما  با درد و دریغ زور گویان متعصب خاندان آل یحی با تلاش های بی نتیجه و موضعگیری های نا سالم ، خود را مسخره کرده و با پای لوچ نیزه بازی نمودند و مردم رنجور ما را به تباهی و بدبختی مطلقه سوق دادند .                                        

قابل یاد آوری است که اداره جهنمی آی ، اس ، آی پاکستان در کنار این همه پیروزی ها ، مبالغ هنگفتی را نیز جهت تربیت و استخدام تعداد بیشمار ایجنت ها و دست پرورده گان خویش هزینه نمودند ، تا در آینده نیز هیچ نوع مشکلی در ساحهء نفوذ سیاسی شان در افغانستان موجود نباشد . دریغا همین اکنون ستون پنجم و عناصر وفادار به اداره جهنمی آی ، اس ، آی پاکستان در همه ساختار ادارات ملکی و نظامی افغانستان نفوذ گسترده و موثر داشته و به ساده گی میتوانند تمام اهداف شوم و غیر انسانی آن کشور را در منصه تطبیق و اجرا قرار بدهند .                            

چنانکه آقای عمر داود زی سفیر کبیر و نماینده فوق العاده جمهوری اسلامی افغانستان در پاکستان و سابق رئیس دفتر آقای حامد کرزی رئیس جمهور کشور به تاریخ 18 ماه اسد 1390 خورشیدی با تلویزیون وقت با صراحت و بی خوف و بی هراس بیان نمود که :                                     

مردم افغانستان به این نتیجه رسیده و میدانند که پاکستان دوست صمیمی و صادق آنها است .        

وی افزود : قبلاً آقای کرزی به صورت کورکورانه با دنباله روی از خط آمریکا و با زیاده روی و قدرت نمایی علیه اسلام آباد خواست تا توجه هند را به خود جلب نماید . دولت وی به هند زمینه استفاده از خاک افغانستان را مساعد ساخته است تا در خاک پاکستان مشکلات ایجاد نماید .          

او علاوه نمود : پاکستان و افغانستان هر دو با دشمن مشترک روبرو اند . این دشمن با ترفندی می خواهد هر دو ملت را در مقابل هم قرار بدهد و این دشمن مشترک آمریکا است ، که از یک سو ملت افغانستان را تحت اشغال خویش درهم شکسته و باعث مرگ مردمان ما شده و از سوی دیگر با هوا پیما های بدون پایلوت عملیات یک جانبه را در داخل خاک پاکستان سازمان میدهد .          

هموطن گرامی من ، قضاوت به دست شما ! چرا وزارت امور خارجه افغانستان و یا حد اقل سخن گوی دفتر رئیس جمهوری در برابر این چنین اظهارات توهین آمیز به شخص رئیس جمهور کشور عکس العمل از خود نشان نداده و او را از وظیفه معزول و مورد بازجویی قرار ندادند ؟  آیا این چنین اظهارات غیر مسئولانه از سوی سفیر کبیر افغانستان دال به ادعای فوق ما نیست ؟ و این چنین اظهارات در شرایط کنونی چقدر میتواند به نفع کشور و مردم افغانستان باشد ؟ قابل یاد آوری است که آقای عمر داود زی در کنار همه خطا ها و روابط تنگاتنگ خویش با اداره استخبارات پاکستان ، همان شخصیت شناخته شده و استفاده جویی است که اخبار پر تیراژ نیویورک تایمز از انتقال بوجی ملیون ها دلار پول نقد جمهوری اسلامی ایران به شخص او در قصر ریاست جمهوری افغانستان خبر داد و چهره شیطانی او را به جهانیان به نمایش گذاشت . آقای محمد آصف ننگ سخنگوی آقای فاروق وردک وزیر معارف کشور حین تبادل اسناد محرم دولتی به یک جاسوس پاکستانی از سوی مقامات ریاست امنیت ملی دولت کنونی بالفعل دستگیر و مدت دو هفته محبوس و تحت تحقیق و باز پرسی قرار داشت ؟ ولی متاسفانه به امر شخص رئیس جمهور کرزی از حبس رها و دوسیه نسبتی آن حفظ گردید . ولی با تاسف این جاسوس خائن اکنون به صفت رئیس و سرپرست معین وزارت معارف کشور اجرای وظیفه میکند . آیا به دستگاه اداره دولت و وزارت معارف افغانستان جای شرم و خجالت نیست که چنین شخصیت ضد منافع ملی در چنین پست مهم دولتی اجرای وظیفه نماید ؟                                                    

حاکمان پاکستان از بدو پیدایش تا کنون با مساعد ساختن پناهگاه های مطمئن در خاک خود زمینه پرورش تروریست ها ، ویرانی ، بر بادی را در افغانستان مساعد نموده و هر روز فاجعه می آفرینند و هزاران هموطن بی گناه و بی دفاع ما را در سوگ نبود عزیزان شان دعوت میکند و  مخالفین با نفوذ خویش را یکی پی دیگری به قتل می رسانند . در حالیکه حکومت های افغانستان هیچ عمل موثری به نفع خویش در زمینه انجام نداده و سکوت کامل اختیار کرده است .             

در شرایط کنونی دولت کرزی ، حد اقل میتواند با استفاده از فضای تنش آلود بین پاکستان و آمریکا این رقیب بی رحم مردم افغانستان را از محوریت ائتلاف جهانی ضد تروریزم به حاشیه براند و آن کشور را به نقطه تقابل ائتلاف بین المللی ضد تروریزم قرار داده و ضربه محکمی به دشمن مکار خویش وارد آورد .                                                                                   

ولی آقای حامد کرزی و تیم همکار او بنابر ضعف ساختاری بر نظام حاکم کشور و موجودیت دست پرورده گان قوی و نیرومند آی ، اس ، آی ، توانایی تصمیم گیری مستقل و رقابت با پاکستان را ندارد . چنانکه آقای کرزی بعد از شهادت پرفسور استاد برهان الدین ربانی رئیس جمهور پیشین و رئیس شورای عالی نام نهاد صلح ، در سفر اخیر خود در جمهوری هند بار دیگر ، کشور مداخله گر پاکستان را برادر تنی و دو قلو خطاب کرد و قلب هزاران هموطن امیدوار خویش را به سختی و تلخی جریحه دار نمود .                                                                                  

با وصف این همه ضعف ها و کاستی ها ، عده کثیری از هموطنان وطن پرست و مردم دوست ما از دولت تقاضا دارند تا حین دایر نمودن لویه جرگه عنعنوی قریب الوقع ، جهت امضای پیمان استراتژیک میان آمریکا و کشورهای غربی ، با یک جسارت تاریخی در جهت حل مسئله خط دیورند و تعیین مرز های مشترک با پاکستان یک گام تاریخی بردارد و برای همیش کشور و مردم ما را از شر مداخلات بی شرمانه و رزیلانه پاکستان نجات بدهند ، تا بیشتر از این خون هموطنان بی دفاع و بی گناه ما نریزد و جلو نا امنی ها و بی ثباتی ها برای همیش گرفته شده ، صلح و ثبات دایمی در افغانستان حکمفرما گردد .                                                                              

شاد روان استاد سخن خلیل الله خلیلی در وا پسین ایام حیات خویش در پشاور پاکستان با درک درست و شناخت دقیق از حکومت و رهبران شیاد سیاسی پاکستان سروده زیبا و پیام کوتاه ، ولی پر محتوی را برای سران حیله گر پاکستان دارد که چنین انشاء و بیان شده است .                     

صبا  اگر  گذر افتد  ترا  به  پاکستان  ---   پیام  من  به   بزرگان  آن  دیار  رسان                    

دریغ از تو که خواهی به مکر و حیله و زرق --- بنای وحدت اسلام را کنی ویران                   

مشو  مقابل  قومی  که  داده  است  به  تو ---  بجای  بتکده  و بت  مساجد  و قرآن                   

تو بودی امی و در دست تو نهاده  کتاب --- تو طفل بودی و در گوش تو دمیده آذان                  

تو  کز سعادت آزادگی  نداری  بهره  --- چه  می  شناسی تو  قدر سعادت  دیگران                  

مجو  ز ملت چندین هزار ساله  که  داشت ---  سران  تاج  گذار و شهان باج ستان                  

که بر فسانه  و افسون  تو  شود  مفتون ---  به حرف پوچ تو بنیاد  خود کند ویران                  

ومن الله التوفیق          


October 12th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات